Zdrowie, medycyna

www - https - klik - portal - blog - url - tutaj - tutaj - tam - http
Otwór gębowy 19 marca 2014, Doktor No comments Tńchuris trichiura (Linnaeus, 1771) Stiles, 1901 – Włosogłówka ludzka. Występowanie. Kosmopolityczny nicień bytujący w jelicie grubym i ślepym człowieka (różne okresy ontogenezy: poniemowlęcy-starzenia). W ciepłych krajach występuje częściej niż w strefie klimatu umiarkowanego. W Polsce jest drugim po owsiku, pod względem częstości występowania, pasożytem przewodu pokarmowego człowieka i stwierdzany jest u 3-25% ludności Polski (w niektórych rejonach kraju odsetek zarażonych sięga 90%), częściej na wsi niż w mieście. Ocenia się, że 850 min ludności świata jest zarażona włosogłówką. Budowa i rozwój. Otwór gębowy bez warg, otoczony 4 brodawkami. Część przednia ciała jest cieńsza i dłuższa od tylnej (40% całkowitej długości ciała) i zawiera gardziel składającą się z węższej i krótszej części przedniej – mięśniowej oraz dłuższej i grubszej tylnej – gruczołowej zbudowanej ze stichocytów (komórki gardzielowe, ułożone szeregowo, z wewnątrz przebiegającą gardzielą). Na stronie brzusznej przedniego końca ciała znajduje się „pasmo pręcikowe”, utworzone przez pałeczkowate twory komórek hipodermalnych. Narządy płciowe pojedyncze. > Samiec ma 30-48 mm długości i 0,65-0,82 mm średnicy, ze spiralnie zagiętym tylnym końcem ciała. Szczecinka kopulacyjna ma 2,7-3,9 mm szerokości i otoczona jest wysuwalną pochewką, której powierzchnię pokrywają drobne, ostre kolce (ryc. 4.79). Samica ma 35-52 mm długości i 0,75-0,82 mm średnicy. Szpara sromowa leży blisko połączenia stichosomu z jelitem, tj. na granicy nitkowatej przedniej i grubszej tylnej części ciała i otoczona jest oskórkowym wałkiem z krótkimi kolcami. Otwór odbytowy mieści się na tylnym końcu ciała (ryc. 4.78, 4.79). Jaja brązowożółte, o typowej beczułkowatej budowie, mają wymiary 50-65 |J,m x 20-30 |im. Na każdym biegunie znajduje się przezroczysty czop (ryc. 4.80). Samica, zagłębiona przednią częścią ciała pod błoną śluzową jelita, składa dziennie Wylęganie larw w jelicie cienkim zanieczyszczenie pożywienia jajami – 1000-6000 jaj zawierających wczesne, niezdolne do inwazji zarodki. Pełny rozwój zarodka do stadium inwazyjnego, trwa w środowisku zewnętrznym od 17 dni w temp. 30°C do 21 dni w temp. 24°C. Niższa temperatura powoduje wydłużenie okresu rozwoju, wyższa – przyspieszenie. Pasożytnicza samica 5 marca 2014, Doktor No comments Pasożytnicza samica (triploidalna liczba chromosomów) rozmnaża się parteno- genetycznie. Ze złożonych przez nią w jelicie jaj wylęgają się w przewodzie pokar-mowym larwy rabditopodobne, z charakterystycznym przewężeniem tylnej części gardzieli, która składa się dzięki temu z dłuższego rozszerzenia przedniego i krótszego – tylnego. Larwy te, ok. 220-380 (im długości i 15 (.im średnicy, wydostają się z odchodami do środowiska zewnętrznego, gdzie dalszy rozwój może mieć dwojaki przebieg: heterogoniczny lub homogoniczny. Rozwój heterogoniczny (pośredni) odbywa się przede wszystkim w krajach tropikalnych i subtropikalnych larwy są sa- profagami odżywiającymi się substancjami organicznymi z kału i gleby, rosną, linieją i w ciągu ok. 30 h w temp. 15°-28°C oraz przy odpowiedniej wilgotności osiągają dojrzałość płciową, przekształcając się w wolno żyjące (diploidalne) sami- Głównymi wrotami inwazji jest skóra żywiciela, chociaż możliwe jest również zarażenie przez błonę śluzową jamy ustnej lub przełyku. W obu przypadkach larwy dostają się aktywnie do naczyń żylnych i przez prawą komorę serca do płuc, gdzie część z nich osiąga dojrzałość płciową i wówczas larwy rabditopodobne pojawiają się w plwocinie. Większość jednak przedostaje się do wnętrza pęcherzyków płucnych i oskrzelików, skąd biernie, z prądem śluzu wywołanym ruchem nabłonka rzęskowego, przez oskrzela i tchawicę przenoszone są do gardzieli i połykane dostają się do górnego odcinka jelita cienkiego, gdzie osiągają dojrzałość płciową. Dojrzałe samice przebywają pod błoną śluzową dwunastnicy i górnej części jelita czczego. Okres dojrzewania wynosi 17-28 dni i kończy się składaniem jaj zawierających zaawansowaną w rozwoju larwę rabditopodobną, która opuszcza skorupkę jajową w świetle jelita, zanim jajo zdąży wydostać się z odchodami do środowiska zewnętrznego.